در روزهای اخیر، صحنۀ سیاسی ایران شاهد موجی از بیانیه‌ها و مواضع تازه اصلاح‌طلبان بوده است.

جبهۀ اصلاحات ۱۱ محور عملیاتی پیشنهاد داد؛ از آزادی زندانیان سیاسی و محدودیت نیروهای نظامی تا پذیرش نظارت‌های گسترده آژانس و تعلیق غنی‌سازی و مذاکره با آمریکا و همکاری با عربستان.

چندی قبل نیز، ظریف در فارن پالیسی خواستار گذار از «پارادایم تهدید» به «پارادایم فرصت» و مذاکره با غرب شد.

روحانی هم در تحلیلی ویدیویی کاهش تنش با آمریکا را «واجب» دانست. این اظهارات با محورهای بیانیه جبهۀ اصلاحات و مقالۀ ظریف هم‌پوشانی قابل توجهی دارد.

هم‌زمان، فعالان رسانه‌ای نزدیک به اصلاح‌طلبان در فضای مجازی همین خط فکری را پررنگ کردند؛ اقدامی که به شکل یک کمپین رسانه‌ای دیده می‌شود.

در سوی دیگر، نتانیاهو با پیام‌هایی مستقیم مردم ایران را خطاب قرار داد، از «فروپاشی همه‌جانبه» گفت و مردم را به حضور در خیابان‌ها و براندازی دعوت کرد.

نتانیاهو پیش‌تر نیز اصلاح‌طلبان را «بزرگ‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران» توصیف کرده بود، اظهاراتی که با عقب‌نشینی از جنگ مستقیم به کنشگری رسانه‌ای همخوانی دارد.

در این میان، یادآوری تجربه برجام هم دوباره مطرح است؛ توافقی که با «مکانیسم ماشه» راه تحریم‌های جدید را باز گذاشت و امروز به ابزار فشار اروپا و آمریکا تبدیل شده است.