غلامرضا بنی‌اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی با عنوان «از «سرباز سلیمانی» تا آن سربازانِ سیاسی!» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

سرباز، یک کلمه مقدس است. به شهادت غنی سازی شده و پناه یک ملت است. منتهی با مشخصاتِ “سرباز”ی که سردار جاودان، حاج قاسمِ سلیمانی پیشوند نام خویش نوشت. از این سرباز تا سربازی که حضرات به تبیین‌اش شهر به شهر می گردند، تفاوت از زمین تا آسمان است.

“سرباز” که حاج قاسم می گفت، ناظر به شان سربازی و آمادگی برای سرباختن و از جان گذشتن بود. این سرباز، سر می باخت تا ملت را و مُلک را “دردِ سر” نگیرد. دیار به دیار می رفت تا کسی به خود جرات ندهد به این دیار که نامش ایران است، ناصواب نگاه کند. سربازِ صاحب نظر، اراده و عمل بود. دایره عملش هم چنان گسترده که ملت های مختلف، در سایه امنیتی که او خلق می کرد، سلامت زیست می کردند.