عاشورا، تجلی اوج عبودیت آدمی و نهایت عشق به پروردگار جهان است.

عاشورا، مکتبی برای آموختن شهادت طلبی و پاک بازی در راه عقیده و منتهای آزادی خواهی، عدالت طلبی و حق طلبی در فراخنای تاریخ بشر است.

حادثه عظیم عاشورا، الهام بخش ترین و دل خراشترین رویداد تاریخ اسلام به شمار می رود.

این رخداد از هنگامه وقوع تاکنون همچون خورشیدی عالمتاب به جان های مرده، گرمی بخشیده و فرهنگ آزادگی و آزادی خواهی، ایثار و شهادت، عبودیت و معرفت، عزت و کرامت نفس، صبر و بردباری و بالاخره جوانمردی و جهاد در راه عقیده و مرام را به انسان ها اعم از مسلمان و غیرمسلمان آموخته است تاجایی که گذشت زمان هم نتوانسته آن  را از خاطره ها پاک کند و به رغم کوشش هایی برای نابودی آن در ادوار مختلف تاریخی به ویژه عصر متوکل عباسی، کشش و ژرفای این حماسه هرساله بر اجتماع عظیم مردم در محافل و مجالس عزای حسینی افزوده است؛ هم چنان که رسول اکرم (ص) فرمودند: «حرارتی که شهادت امام حسین(ع) در قلب های مؤمنان بر جای می نهد، هرگز به سردی نمی گراید.»

نماد اصلی عزاداری در همه جا و همه وقت گریه است، آنچه درسنت وسیره اهل بیت (ع) آمده گریستن و گریاندن است. امام حسین(ع) خود می فرماید: «من کشته اشکهایم و هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر آنکه از سوز دل اشک می ریزد.»

درصدر اسلام نیز نخستین عزاداری که به توصیه پیامبر عظیم الشان اسلام «ص» برای شهدای جنگ احد بویژه حمزه سید الشهدا صورت گرفت گریستن بر این شهیدان بود و از آن پس مردم در عزاداری های خود بر حمزه سیدالشهدا نیز می گریستند. این روش تا زمان واقعه خونین کربلا و به شهادت رسیدن امام حسین (ع) و یارانش ادامه داشت.

شکی نیست که نمادهای عزاداری امام حسین «ع» دربین ملل، کشورها ، قومها و نژاد های مختلف  با توجه به فرهنگهای آنان متفاوت است؛ دوستداران و عاشقان امام حسین «ع»درهر منطقه براساس سنن وآداب و رسوم خود به سوگواری برای شهدای کربلا می پردازند که گاهی مواقع این مسئله سبب ایجاد آسیب هایی از بعدهای اجتماعی، روشی، تحلیلی و محتوایی بر تعزیه می گردد و این دستاویزی می شود تا جریان انحرافی و یزیدیان زمان همانند گذشتگان خود با بهره گیری از زر و زور  و به دست آوردن جریانهای تاثیر گذار درجامعه جهانی مثل رسانه ها به جنگ با اهداف و آرمانهای عاشورایی شیعیان بپردازند.

شاید درتصور همه شیعیان این مسئله وجود داشته باشد که اگر در زمان قیام امام حسین (ع) درکربلا حضور داشتم  بی شک یکی از همراهان راستین آن امام عزیز می شدم غافل از اینکه اگر قیام عاشورا در۱۴۰۰ سال پیش روی داده است اندیشه ها و دستاوردهای آن درحال حاضر هم دربطن جوامع جریان دارد و درمقابل آن اندیشه های طرف مخالف هم ریشه کن نشده است بنابراین می توان عرصه جهانی امروز را هم مانند میدان جنگ یاران امام با یزیدیان زمان تصور کرد؛ جنگ امروز برای حفظ و بقای دستاوردهای عاشورا درمقابل جلوگیری از غلبه افکار شیطانی دشمنان و یزیدیان زمان بسیار مهم می باشد و همه شیعیان به نوعی یاوران امام حسین (ع) هستند.

درچنین شرایط حساسی به منظور صیانت از دستاوردهای قیام خونین عاشورا نیاز به  معرفت، بصیرت عمیق دینی و اسلام شناسی نمودبیشتری پیدا می کند، تبیین دقیق و درست چرایی وقوع و اهداف نهضت عاشورا با بهره گیری  از اسناد تاریخی معتبر و احادیث و به واسطه آن تنویر افکار عمومی و آشنا سازی آنها با واقعیتهای نهضت عاشورا با استفاده از ظرفیت های علمای دینی و نهادها و هیات های مذهبی، فضلا و اندیشمندان تاثیر گذار و مبلغان دینی ودست آخر رسانه های ارتباط جمعی بسیار خطیر و ارزشمند نشان می دهد چراکه به ایجادشکلی صحیح و واحد برای عزاداری و یکپارچگی و همدلی عاشقان امام حسین (ع) دراقصی نقاط جهان منجر می گردد و به سپری محکم درمقابل رسوخ خرافات وتحریفات بزرگداشت حماسه عظیم عاشورا مبدل می شود.

سعید دست افشان